Naar de markten en de dorpen

Al even veel indruk maakte Amsatou Sow Sidibé, Senegalees mensenrechtenactivitiste. En zo te horen ook uitgesproken feministe. Laat ik maar voor de vrouwen spreken, startte ze. E zijn mannen genoeg om voor de mannen te spreken. Dat viel al direct in de smaak van het vrouwelijke gedeelte van de ACV-delegatie (zie foto).



Sidibé had vooral vier klare boodschappen naar de vakbeweging.
Eén: mensenrechten en arbeidsrechten staan niet los van elkaar. Het gaat om dezelfde strijd.
Twee: erken vrouwen als motor voor ontwikkeling. Ze hebben de competenties. Dat bewijzen ze elke dag in hun huishouden en (in Afrika) in de wijze waarop ze overleven in de informele economie.
Drie: kom uit jullie kantoren. Ga de boer op. Letterlijk. Trek naar de landbouwers (vaak landbouwsters). E n trek naar de markten en de dorpen, dus (in Afrika) naar de informele economie. Kortom, ga naar de uithoeken waar de vrouwen werken.
En vier: maak eindelijk werk van die internationale sociale zekerheid. Want de huidige conventie nr. 102 van de IAO werkt niet. Kom af met iets dat beter werkt. Dat is het debat over de internationale “social protection floor”.
Wat een madam.