3 van de 25 landen aangeklaagd voor gedwongen arbeid

Het lelijke boekje van Birma/Myanmar werd al geopend in een van de vorige stukjes van de blog. Het is duidelijk dat het verbod om vakbonden op te richten volledig samengaat met de gedwongen arbeid. De werknemersgroep heeft nu voorgesteld aan de Raad van Bestuur van de Internationale Arbeidsorganisatie om ook over de vrijheid van vereniging een diepgaand onderzoek te doen in Birma. Of ook regeringen en werkgevers dit voorstel zullen ondersteunen, wordt in november duidelijk.

In Mauretanië gaat het om slavenarbeid. Slavernij is helemaal verbonden met de geschiedenis van het land en maakt deel uit van de samenleving. Als je geboren wordt uit ouders waarvan de voorouders slaven waren, dan sta je op de laagste trap van de maatschappij. Dan wordt je tewerkgesteld als boer, herder of dienstpersoneel. Dan ben je volledig afhankelijk van jouw meester voor je overleving en moet je elk werk aannnemen, hoe erg ook. De regering moet samen met vakbonden, NGO's een algemene campagne voeren om de slachtoffers van de slavernij uit hun lot te bevrijden. Het Internationaal Arbeidsbureau moet hen daarbij helpen, de vraag is maar of er voldoende politieke wil of kracht is bij de regering om dit systeem echt te doorbreken.

Voor de eerste keer ooit stond de regering van Soedan open voor technische samenwerking met de Internationale Arbeidsorganisatie. Of het nu doorgaat, hangt er maar van af, want de regering vond uiteindelijk de conclusies te scherp geformuleerd. Dat betekende: veel herrie in de commissie, tot in de plenaire zitting van de conferentie. Regering, werkgevers, vakbonden vormen in Soedan één front. Zij tegen de rest van de conferentie, tegen de wereld dus. Het gaat nochtans over ernstige feiten: kidnapping van duizenden vrouwen en kinderen in bepaalde streken van het land, vooral deze die te maken hadden met de burgeroorlog. Zij worden ingezet voor alle werk, worden sexueel misbruikt en komen ook in de prostitutie terecht. De kidnappers worden niet vervolgd zodat het verhaal maar doorgaat. De bal ligt in het kamp van de regering, anders komt de commissie hier ongetwijfeld op terug. Hopen maar dat de technische samenwerking wat oplevert.