Dit weekend vertrek ik voor 3 weken naar de jaarlijkse conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie in Genève. Dat is altijd een hele onderneming. Om te beginnen is het een ware verhuis. Er moet veel papier mee, maar ook pc’s, printers en allerlei ander materiaal dat op een secretariaat nodig is. Daarnaast heb ik kleren nodig voor meer dan drie weken. Niet dat ik me elke dag moet opkleden voor een galadiner, maar ik moet er toch een beetje netjes voorkomen. Nochtans zijn die verhuisbeslommeringen niet het moeilijkste. Neen, het vervelendste is dat ik hier moet weggaan en dus een aantal dossiers moet achterlaten – weliswaar in bekwame handen – en dat ik in Genève in een heel andere wereld moet stappen. Daarvoor moet ik een paar sleutels omdraaien in mijn hoofd. Het werk dat we in Genève kunnen doen is natuurlijk ook heel boeiend en nuttig en ik doe het graag en met overtuiging. Maar vertrekken is altijd dubbel. Gelukkig is het niet zo’n vertrek als dat van Frank De Winne: een gevaarlijke lancering, misschien een moeilijke aankomst in het ruimtestation en dan 6 maanden werken in een blikken doos! Mijn hoed af daarvoor.De conferentie begint woensdag 3 juni, maar er is dit weekend en begin volgende week nog heel wat voorbereidend werk te doen. Om er helemaal te staan, moet ik een aantal documenten – resultaat van een jaar voorbereiding - nog eens grondig doornemen. Daarnaast is het ook belangrijk dat ik nog een aantal mensen kan spreken, bijvoorbeeld om de procedures door te nemen. Ik ben op de Conferentie namelijk actief in de Commissie die toeziet op de naleving van de Normen en de voorbije 9 jaren werd ik daar steeds voorgedragen en verkozen tot woordvoerder van de werknemers. Een hele eer, maar het brengt ook heel wat werk mee. Het betekent uiteraard dat ik in ‘onze’ commissie het woord voer namens de werknemers. Maar het brengt bijvoorbeeld ook mee dat veel mensen je willen ontmoeten om hun geval nog eens uit te leggen.
Zo ziet mijn belangrijkste opdracht er dus uit de volgende 3 weken. Daarnaast volg ik uiteraard op de voet wat er gebeurt in de andere commissies. En ik probeer ook de actualiteit in België bij te houden. Wat men noemt een overvolle agenda.
