Wereldcongres Internationaal Vakverbond - Vancouver - 21 tot 25 juni

Het 2de wereldcongres van het Internationaal Vakverbond (IVV) draait rond de wereldcrisis en de sociale oplossingen voor deze crisis.


Het ACV stuurt een sterke delegatie naar dit congres. De delegatie wordt geleid door Luc Cortebeeck die ondervoorzitter van het IVV is.



donderdag 24 juni 2010

Een te kleine wereld voor hebzucht

Rasmussen begon eerst al met iedereen te feliciteren met de integratie van de internationale vakbeweging in Wenen vier jaar geleden. Een van de mooiste realisaties die ik heb gezien in mijn latere leven, stelde hij. Of nog: de mooiste overwinning is de overwinning op je eigen enge belangen. Je zag dat het meer was dan een captatio benevolentiae. Per slot van rekening stamt hij uit de Deense vakbond. Voor zijn doen bijzonder kort over de financiële crisis. “Het leven is te kort voor vervelende speeches”, zei hij. Voor hem vandaag minder de vraag wat me moeten denken over de financiële crisis en wat we er aan doen. Dat is dus veel meer een kwestie van strategie en tactiek. En in dat kader ook een kwestie van samenwerking – “wees niet bang voor nieuwe allianties” -, ook tussen vakbeweging en politiek. En nog iets, voegde Rasmussen er aan toe: het geloof dat je dingen in beweging kunt zetten. Niet de werkgevers, niet de conservatieve partijen, zijn onze eerste vijand. De eerste vijand is apathie. En dus is de eerste uitdaging om mensen te overtuigen dat je kunt veranderen en dat ze daar zelf ook een bijdrage toe moeten leveren. Het ging recht naar het syndicale hart.
Om wat te bekomen, dan? Wel, zei Rasmussen, laat ons al voor één speerpunteis gaan: de taks op de financiële transacties. De vakbeweging en links hebben de crisis grotelijks ondergaan. Laat ons nu niet hetzelfde meemaken voor de exit uit de crisis. En laat ons ruimer de hebzucht reguleren. Of vinden jullie het normaal dat de drie bestverdieners in private equity elke 10 minuten verdienen wat een modale werknemer slechts in een jaar verdient. Ghandi gedachtig, die ooit zei: “de aarde biedt voldoende om ieders behoefte te bevredigen maar niet ieders hebzucht”. We zijn al aardig gevorderd, zei Rasmussen. “The bankers are shaking in their trousers”. Vrij vertaald: ze zitten met de billen toegeknepen. Maar we moeten nu doorbijten, zodat de financiers terug de dienaars worden van de economie in plaats van de meesters.
Met een uitdagende slotvraag aan alle aanwezige vakbondsleiders: hoe vaak op jullie dagelijkse besturen, op jullie algemene vergaderingen, in jullie toespraken… spreken jullie over de internationale uitdagingen en over de internationale vakbeweging? Je zag sommige van die leiders zitten schuiven op de stoel. En nog eentje om het af te leren: hoe springen jullie om met al het geld van jullie pensioenfondsen? Dat is jullie geld, daagde Ramsussen uit. Als jullie dat gebundeld en gericht investeren, dan kan je het verschil maken. Mee te nemen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten