Het was een heel moeilijke conferentie, er zijn altijd verrassingen, maar we eindigen na drie volle weken, vermoeid, dat is zeker, maar ook met een overwegend positieve evaluatie. Het was mijn twaalfde conferentie, elf jaar aan het roer van de werknemersgroep van de Commissie van de Normen.
Laat mij eerst beginnen met dank te zeggen aan de twee co-kapiteins die het schip van de normen gedurende drie weken varend hebben gehouden, zij waren er van bij het begin en ondersteunden mij inhoudelijk en organisatorisch tot en met het verslag in de plenaire conferentie.
(vlnr) Véronique Rousseau is diensthoofd van het departement Internationale Betrekkkingen van het ACV en Andrée Debrulle is adviseur van de studiedienst en juriste en coördineert in mijn team het juridische werk.
Daarbij stond ze gelukkig niet alleen, tot het einde van vorige week kon ze rekenen op een oude getrouwe, Gilbert De Swert, vroeger hoofd van de studiedienst en deze conferentie ook op Katrien Verwimp, nationaal secretaris wegvervoer van ACV-Transcom.
Samen kregen wij het weer een keertje rond. Dit jaar moesten wij vaststellen dat de Latijns-Amerikaanse werkgevers geen enkele kritiek op de Latijns-Amerikaanse landen konden hebben. Meerdere handelsakkoorden onder meer met Europa zijn in een laatste fase van onderhandeling en dan past sociale kritiek niet. Ook de Engelse werkgevers lieten zich niet onbetuigd. Een probleem met het stakingsrecht van piloten in het Verenigd Koninkrijk kon ook niet open en bloot besproken worden wegens hun veto. Algemeen waren de werkgevers bijzonder kritisch tegenover de internationale experten die het basiswerk maken en het beginrapport leveren waarop onze commissie doorwerkt. Gelukkig hebben niet alleen wij, maar ook de regeringen ven de OESO-landen deze kritiek gecounterd. Meer dan gewoonlijk kwam ook het stakingsrecht onder vuur, vooral bij de nieuwe generatie werkgevers. Het lijkt erop dat de crisis, die hen eerst milder deed reageren, voorbij is, de werkgevers keren terug naar de oude leuzen van deregulering en flexibilisering. Sommigen trekken zelfs de oude evenwichten die aan de basis liggen van de IAO in twijfel. Het wordt tijd voor een nieuw fundamenteel debat over de evenwichten tussen economie enerzijds en werkgelegenheid en sociale bescherming anderzijds.
Werkgelegenheid
Chris Serroyen, hoofd van de studiedienst beschreef in vroegere bijdragen de tekst die gemaakt wordt over werk en werkgelegenheid. Zelf had hij het concreter gewild. Het is aan de Raad van Bestuur om te bepalen of het een aanbeveling wordt. Het komt er nu op aan in de landen het economisch beleid en werkgelegenheid samen te bespreken en aan te pakken en de groei niet weg te saneren. Gemakkelijk wordt dat niet.
Op de foto praat Chris (links) na met Gilbert De Swert en Josly Piette (rechts). Josly was namens de Belgische regering de leider van de delegatie. In alle commissies slaagde hij erin ook andere regeringen te motiveren om een socialere stap verder te zetten. Hij bekloeg zich overigens over de afwachtende en passieve houding van de Europese Unie. Maar zijn inbreng en inzet maakten ongetwijfeld een verschil.
Aanbeveling HIV/Aids
Herman Fonck, diensthoofd van de Dienst Onderneming die heel wat schreef voor deze blog en bovendien ook de meeste foto's plaatste, kwam in zijn commissie tot een aanbeveling over HIV/Aids, een knappe realisatie na moeilijk onderhandelingswerk tijdens twee conferenties. Het werd door de plenaire conferentie met grote meerderheid gestemd. Dat is het goede nieuws van deze conferentie.
Domestic work, huisarbeid
Dank zij het goede onderhandelingswerk van Pia Stalpaert, nationaal secretaris van ACV-voeding en diensten en de rijke ervaring en inzet van zuster Jeanne Devos werden de fundamenten gelegd voor een nieuwe conventie, volgend jaar. Dat is nog eens goed nieuws van deze conferentie. Het zou fantastisch zijn dat volgend jaar de honderdste Internationale Arbeidsconferentie die conventie zou kunnen goedkeuren. Vele huisarbeidsters, meestal mensen uit de informele sector krijgen dan een gezicht en niet alleen plichten maar eindelijk ook rechten. Dan schrijft de IAO opnieuw geschiedenis.
Met mijn oprechte dank aan het schitterende ACV-team sluit ik de blog van de Internationale Arbeidsconferentie 2010 in Genève af. Over nu naar Vancouver, Canada voor het congres van het Internationaal Vakverbond.
Luc Cortebeeck
Geen opmerkingen:
Een reactie posten