De vergadering van de "global union leaders" komt niet gemakkelijk op gang. We hebben onze eigen tekst, de "Global Unions Pittsburgh Declaration." Maar we hebben intussen ook de ontwerp-eindverklaring van de G20 zelf te pakken gekregen. Meer dan een herhaling van de grote principes van Londen zit er niet in. Amenderen dan maar, zodat we weten op welke punten we de G20-leiders deze dagen kunnen aansturen. Er heerst twijfel. Zullen de G20 niet blijven steken in de principes van Londen, zonder ze te concretiseren? Zal Obama nu verder gaan dan zijn beperkende verklaring over het ingrijpen op de ceo-bonussen? Zal Europa haar vraag tot meer financiële regulering kunnen realiseren? Zullen de groeilanden zoals China, India en Brazilië hun angst voor meer sociale regulering kunnen overwinnen? Overtuigen van sherpa's (adviseurs en onderhandelaars van de G20) en de regeringsleiders en staatshoofden, daar komt het op aan.
Greet De Keyser, de bekende VRT-correspondente in de VS confronteert me met dezelfde vragen. Maar vakbondsleiders zijn er om optimistisch te zijn. Niet zomaar, ze moeten elke kans benutten om de wereld wat rechtvaardiger en socialer te maken. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten