Wereldcongres Internationaal Vakverbond - Vancouver - 21 tot 25 juni

Het 2de wereldcongres van het Internationaal Vakverbond (IVV) draait rond de wereldcrisis en de sociale oplossingen voor deze crisis.


Het ACV stuurt een sterke delegatie naar dit congres. De delegatie wordt geleid door Luc Cortebeeck die ondervoorzitter van het IVV is.



donderdag 24 september 2009

Land of hope and misery

Het popconcert van gisteravond was niet alleen bedoeld als opkikker voor de Pittsburghers, om hen wat af te leiden, nu een deel van hun stad met hoge hekken is afgesloten voor de G20. Het was ook een manifestatie georganiseerd door de dynamische voorzitter Leo Gerard van de United Steel Workers, samen met een aantal milieuorganisaties. De "Rally for Clean Energy Jobs". Veel korte begeesterende toespraken over de hoop om deze streek te ontwikkelen, ver weg van het donkere industriële verleden. Daar wordt aan gewerkt, zoveel is zeker en dat werd in korte toespraken duidelijk gemaakt door staalarbeiders, vakbondsleiders, de burgemeester en de gouverneur. Maar je gelooft het of niet, het concert werd ook voorafgegaan door een gebed, geleid door een priester. Eén die tussen de werkende en werkloze mensen staat. Zijn gebed vertrok vanuit de realiteit en was toepasselijk voor het werk dat wij hier trachten te doen. Iedereen ingetogen en muisstil. Also this is America.

Maar tussen de verhalen van "hope and glory" waren er ook getuigenissen te horen. Leo Gerard vertelde ons over een alleenstaande vouw met kinderen die 1100 dollar per maand verdiende. Een huis was een noodzaak en vooral ook een droom. Haar bank vond dit haalbaar, met een beetje inspanning moest het kunnen en in geval van nood, zou een nieuwe lening soelaas bieden. Ze betaalde 900 dollar per maand. Maar toen kwam de financiële crisis, haar bank had geld nodig, geen sprake van een nieuwe lening. Haar huis werd verkocht, ze was alles kwijt, de familie stond op straat...

De 31-jarige Jessica getuigt: "In de negentiger jaren hadden we heel grote dromen. Alles leek mogelijk. Ikzelf en mijn vrienden gingen naar het college en de univ en we geloofden dat de toekomst gevuld zou zijn met kansen en dat er werk zat was. Maar als ik nu rondkijk naar mijn vrienden en naar mezelf zie ik de enorme schulden waaronder we gebukt gaan en zie ik dat we niet die jobs hebben die we verwacht hadden na onze studies... Ik had nog geluk een lening voor mijn huis te kunnen krijgen, maar de meeste van mijn vrienden kregen er geen omdat hun studieleningen nog torenhoog waren. Soms vraag ik me af of het echt de moeite waard was te studeren, kijk naar wat wij ervoor betaald hebben en nog betalen en wat nu onze situaties is." Jessica is niet alleen, heel veel jonge mensen met hoge diploma's zijn werkloos of doen een job onder hun niveau.

Als je iets verder kijkt dan de vele mooie stalen bruggen van Pittsburgh uit het industrieel verleden en je trekt de heuvels in, dan ontmoet je veel miserie, zegt collega Richard Trumka, de nieuwe voorzitter van de Amerikaanse vakbond.

1 opmerking:

  1. Green jobs. Fascinerend hoe een crisis ook een katalysator kan zijn. Het Amerika dat niet meedoet aan Kyoto, dat energie verslindt, maakt van 'green jobs' een speerpunt. Obama heeft blijkbaar zelfs een speciaal adviseur benoemt. Tijden veranderen. Een duidelijk signaal voor ons dat we die trein absoluut niet mogen missen. De groene auto, een kans voor Opel Antwerpen?

    BeantwoordenVerwijderen