Gaza, hoe Davos een kans miste

Uit de blog n.a.v. het World Economic forum in Davos

De "geest van Davos" is een begrip gelanceerd door WEF-voorzitter Klaus Schwab, wat betekent dat zelfs in geval van ernstige conflicten, in Davos naar elkaar geluisterd wordt en kan gedebatteerd worden onder begeleiding van een gespreksleider.

Zo verwijst men hier graag naar het beroemde debat tussen Peres en Arafat in 2001 dat een doorbraak betekende voor het vredesproces toen. Foto's van de elkaar handschuddende politici gingen de wereld rond en zijn nu nog steeds op internet terug te vinden. Elk jaar zijn hier enkele interessante geopolitieke debatten. Het Gaza-gesprek zou belangrijk kunnen geweest zijn, maar het liep niet goed af.

Ik was op een andere vergadering maar collega's brachten onmiddellijk verslag uit en ik kon het 'in uitgesteld relais' even later op TV bekijken. De spanning was van bij het begin te snijden. Ban Ki-moon, secretaris-generaal van de UNO, is eigenlijk een zachte diplomaat. Zo bleef hij in het contact met de vakbondsleiders erg op de vlakte over de aanpak van de financiële en economische crisis. Maar diezelfde Ban Ki-moon pakte stevig uit tegen Shimon Peres, president van Israël. Terecht reageerde hij sterk tegen het bombardement van een VN-school en nog andere VN-gebouwen. Wij herinneren ons allemaal de verschrikkelijke beelden van dode kinderen die werden weggedragen.

Ook de andere panelleden waaronder de Turkse premier Erdogan,spraken sterke woorden in hun eerste tussenkomst. Peres, die zich erg thuisvoelt op het WEF en hier heel wat gezag heeft opgebouwd, reageerde gedurende 25 minuten, totaal ongebruikelijk. Toen Erdogan het woord nam, werd hij er door de moderator, een columnist van de Wahington Post, al vlug op gewezen dat de tijd om was. Erdogan stond boos op, verliet het podium en zei hard genoeg aan iedereen die het wou horen: "Nooit kom ik hier nog terug." Hij werd bij zijn aankomst in Istamboel ingehaald als een held.

Dit is zonder twijfel een pijnlijk incident. Israël, dat vroeger 'on speaking terms' was met Turkije, geraakt steeds meer geïsoleerd. Hamas is niet meer populair bij de Palestijnse bevolking. De kaarten zijn steeds minder gunstig voor een langdurige vrede. Dit gesprek: een gemiste kans.