Fotoland (ILO-missie in Turkije 1)

Turkije was voor ons in onze kinderjaren een ver en vooral een vreemd land. Inmiddels kunnen heel wat Belgen er zich iets bij voorstellen. Sedert in betere tijden het Belgisch toerisme de Middellandse Zee overstak om in massa neer te strijken aan de kusten van Izmir, Kusadasi of Antalliah, hebben we een beeld van afwisselend overbebouwde kuststeden en gelukkig hier en daar nog betoverende plaatsen. De Aya Sofia, de Blauwe Moskee of de Bosporus zijn, sedert de citytrips ook Istanboel aandoen, op veler netvlies gebrand. Efeze, Aspendos en Sagalassos hebben menig liefhebber van de oudheid en de archeologie kunnen bekoren. De rijke geschiedenis van de Hettieten, de Armeniërs, de Grieken, Romeinen tot de Ottomanen verrast velen. Omdat deze voor een groot deel ontbrak in onze geschiedenisboeken en vooral omdat, meer dan we vroeger dachten, een stuk van onze geschiedenis zich daar afspeelt. Historisch, maar ook geopolitiek, economisch en sociaal zou de toetreding van Turkije tot de Europese Unie positief kunnen zijn. Is Turkije er klaar voor? Die vraag zou meermaals terugkomen tijdens deze missie.