Veel heeft ook te maken met het feit dat Guatemala gelegen is tussen Colombia en Mexico, letterlijk in de 'doorvoergeul' voor drugs naar de Verenigde Staten. Veel van het banditisme dat hier hoogtij viert, heeft te maken met die narcotrafiek. En bij de politie is een behoorlijk deel van het personeel ook betrokken bij dat parallelle circuit. Bij hen kan je dus alvast niet terecht voor de toepassing van de wetgeving.
Wie daar wel iets aan probeert te doen is de Comision Internacional contra la Impunidad en Guatemala (CICIG), de Internationale Commissie tegen de Straffeloosheid in Guatemala, een commissie van de Verenigde Naties wiens mandaat in september van dit jaar afloopt. Zij proberen de straffeloosheid echt tegen te gaan. Ze spitten oude zaken op. Om die tot op het bot uit te pluizen heb je getuigen nodig. Die getuigen behoeven bescherming en ook daar zorgt deze Commissie voor. Na dit voorbereidende werk, geeft ze de zaak door aan het gerecht; want de Commissie is geen rechtbank.
De Commissie is ook heel duidelijk in haar analyse: criminele groepen zijn geïnfiltreerd in de politiek en in het gerechtelijk systeem. Om daar tegen in te gaan, heb je wel straffe middelen nodig. Ook hier wordt de narcotrafiek aangewezen als oorzaak van veel dingen die met straffeloosheid te maken hebben.
Een vergelijking met de toestand in Colombia is volgens de leden van de Commissie erg moeilijk te maken omdat het niveau van onderwijs en wetgeving daar veel hoger niveau zijn dan in Guatemala. Problematisch vonden zij toch ook dat men hier bij elke verkiezing van het Congres op tal van terreinen weer van nul af aan moet beginnen.
Deze Commissie heeft echt al een aantal zaken gerealiseerd, maar ze hebben meer tijd nodig, een nieuw mandaat en dus sponsoring, want dit soort Commissies van de VN worden gesponsord door andere landen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten